Cuda natury i kultury
Dwór zabytkowy w Umiastowie zbudowano około potowy XIX wieku dla Róży z Obrębskich lo voto Zakrzewskiej 2o voto Rykowskiej. Od 1858 roku dwór należał do Tarnowskich. Od 1860 roku zaś dwór należał do Wiktora Zawiszy Czarnego, od 1868 roku do Ksawerego Luceńskiego, od 1880 do Groerów. Obecnie dwór jest w użytkowaniu Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Ogrodniczych w Warszawie - zakład produkcji roślin. W 1960 roku gruntownie wyremontowany i przerobiony na mieszkania pracowników (wówczas w części pomieszczeń piwnicznych założono stropy Kleina, a także kanalizację itp.). Jest to dwór późno-klasycystyczny, murowany z cegły, otynkowany, parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem. Zbudowany na planie prostokąta z nowszą parterową przybudówką. Od zachodu układ wnętrz dwutraktowy z sienią zawierającą schody na poddasze i z saldem na osi. W elewacji frontowej i ogrodowej portyku wgłębne o czterech kolumnach bez baz. Gzyms podokopowy, kostkowy. Dach jest kryty blachą. Występują pozostałości parku krajobrazowego.
o - oznacza wyraz stopień.
Pałac został wzniesiony w 1854 r. (data nad loggią w elewacji ogrodowej) wg Projektu architekta Henryka Marconiego dla Józefa Janasza prawdopodobnie z wykorzystaniem murowanych piwnic drewnianego dworu Toczyskich z ok. 1839 r. W 1930 r. Własność Stanisława Janasza. Przebudowany w XX wieku. Obecnie użytkowany częściowo przez biura dyrekcji PGR Płochocin, częściowo przez pracowników tej instytucji, którzy mają tu swe mieszkania. Jest to budynek neorenesansowy w formie tzw. willi włoskiej, murowany z cegły otynkowany. Podpiwniczony, częściowo piętrowy, częściowo parterowy z czworoboczną dwupiętrową wieżą od południa. Jest on nieregularny, na wydłużonym planie , od frontu półowalny, trójarkadowy portyk, u prawego boku prostokątna przybudówka z sionką ,w części piętrowej ryzalit z tarasem, loggią zamkniętą półkoliście, zwieńczony trójkątnym szczytem. Układ wnętrz jest dwutraktowy, przekształcony. Dachy są cztero spadowe i dwuspadowe . Wokół pałacu znajdują się pozostałości parku krajobrazowego .
Kuźnia w Płochocinie została wybudowana w 1813 roku . Gdy wojska napoleońskie przechodziły przez te tereny tutejszy kowal podkuwał Napoleonowi konia , wcześniej tereny na których znajduje się kuźnia należały do dziedzica z obocznego majątku. W latach 80 - tych właścicielem kuźni był Stanisław Piniaź, od roku 1938 właścicielem kuźni był Aleksander Ruszkowski. Przez następne 10 lat kuźnia stała pusta. Po reformie rolnej w 1948 roku tereny te przejął SHR .Następnie kuźnię przejmowali kolejno prywatni właściciele . Kuźnia należała do państwa Flisów i Janaszów. Zabytkowa kuźnia w Płochocinie w dobrym stanie technicznym. Wyremontowana przez obecnego właściciela. Kuźnia ta znajduje się w pobliżu kompleksu dworskiego w Płochocinie.